Muriel: mijn origin story

30 jul 2015 Muriel: mijn origin story

Leer mij beter kennen

Ik ben Belgische. Daar merk je niks van. Behalve dat ik altijd Leonidas-pralines trakteer als ik jarig ben. 

Opgroeiend in Brabant, mijn opvoeding in het Vlaams, inclusief homeschooling in het Frans – eh ben oui! – hebben van mij een taalgevoelig wezen gemaakt.

Ik word kapster

Ik moet een jaar of 6 zijn geweest, toen mijn vader ons voor het eerst vroeg wat we wilden worden als we later groot zijn. “Dokter,” antwoordde mijn zus resoluut. Ik wist het niet. Met een serieuze blik wachtte hij op míjn antwoord. “Kapster,” zei ik toen. Het goede antwoord was natuurlijk ‘advocaat’, maar dat wist ik niet. “Journalist,” gokte ik. Daar kon mijn vader mee leven.

Wereldvrede

Ik ben toch Rechten gaan studeren en besloot om me te richten op onrechtbestrijding en … wereldvrede. In 2004 startte ik met een eerste blog: knowbody.punt.nl; mijn ‘eigenste webstek’ waar de wereld kennis kon maken met de geniale ideeën, die zich tot dan toe in de krochten van mijn ziel ophielden.

Het internet

De url ligt inmiddels op het digitale kerkhof, maar één ding is zeker: mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn, want het wereldwijde web lag voor mij open. Sommige mensen weten nog precies waar ze waren toen Lady Di haar tragische dood vond – ik weet nog precies waar ik was toen ik mijn eerste hotmail-account opende. Én ik zat aan de buis gekluisterd bij Nonkel Jas in Enschede de beelden van de Parijse tunnel te kijken…

Vleugels

Een onfortuinlijke relatie met een man van ver overzee en een burn-out waren nodig voordat ik de stap durfde te zetten: ik word freelancer schrijver! Op mijn 33e werd ik ‘junior’ (digital) copywriter en ging aan de slag bij de afdeling e-Commerce op het hoofdkantoor van KLM. Daar kon ik écht mijn vleugels uitslaan en heb ik de kneepjes van het vak geleerd.

Is er een ‘Klik hier‘?

Wat ik heb geleerd na zoveel jaren als zzp’er werken in de online communicatie en marketing?

  • Toen ik begon dacht ik dat ik al het werk moest aannemen. ‘Geen nee kunnen zeggen’ is een valkuil voor veel freelancers. Ook aanvaarde ik ieder uurtarief. Nu is mijn belangrijkste criterium: is er een klik? Als het niet klikt tussen mij en de collega’s met wie ik nauw samenwerk of ik pas niet in de bedrijfscultuur, dan bedank ik. Het is super belangrijk dat je trouw blijf aan je ‘Why’. Wat kan ik brengen en halen? Is dat in lijn met mijn missie en kernwaarden. Reken maar, dat het leuker werken is als het werk samenvalt met ‘wie je bent’.
  • Je leert het meeste in de praktijk. Het voordeel voor mij is (geweest) dat ik bij zoveel verschillende bedrijven en organisaties een kijkje in de keuken heb mogen nemen. Van e-commerce, onderwijs en overheid tot culturele instelling, van mkb tot multinational.
  • It’s all about the people! Een klus is leuk en interessant, als je fijne collega’s hebt. (Dit is lastig in tijden van corona, zucht). In teamverband ben ik een gedreven en gezellige collega, vraag maar aan mijn opdrachtgevers en (ex-)collega’s.

 
 

 

Bekijk ook:

 

Geen reactie's

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.