Hoe ik schrijver werd

15 jul 2014 Hoe ik schrijver werd

Schrijven hoe je schrijver werd. Het is een beetje als een raamvertelling of een schilderij in een schilderij. Daar gaan we. 

Als klein meisje vond ik het leuk om korte fantasieverhaaltjes te schrijven. Vaak geïnspireerd door wensen, fijne dromen of nachtmerries over heksen – je moet ergens je inspiratie vandaan halen. Fantasie en werkelijkheid gingen hand in hand in die dagen.

Gedichten

Toen ik 14 was begon ik met het schrijven van gedichten. Daar ben ik nooit meer mee opgehouden. Het eerste gedicht dat in de prijzen viel op een Gronings poëziefestival was:

Weerbarstig

Mijn vader vond het nogal belangrijk dat je al jong wist wat je wilde worden. Dat geeft focus en een vergrote kans op slagen. Ja, in theorie misschien. De praktijk is weerbarstiger. Op de vraag wat ik wilde worden, antwoordde mijn 6-jarige ik: kapster – het enige beroep waar ik op dat moment een raakvlak mee had. Maar dat antwoord was onacceptabel.

Ik heb toen goed aangevoeld dat ‘journalist’ beter op z’n plaats was. Mijn vader ging akkoord. En zo had ik de kosmos al vroeg beloofd dat ik een nieuwsgierige wereldburger zou worden, die – wat zij waarneemt – zou opschrijven, for the world to know…

Uiteraard liep het anders

Wereldzeeën

Uiteraard liep het anders. Ik ben tijdens mijn studies (rechten en Frans) secretaresse geweest en heb de wereldzeeën bevaren. Jarenlang gestudeerd, in het zicht van de haven gestrand. Ah, l’amour: de liefde gevonden in donker Afrika. En daarna werd ik juridisch medewerker, projectmanager, schoonmaker, kinderoppas, barrista en vrijwilliger. En ziek.

Burnout

Toen ik met een burnout een tijd thuis zat, kwam het punt om mijn leven en (professionele) keuzes te heroverwegen. Ik ging nadenken over de vraag “Wat wil ik écht?” en “Wie ben ik?”. Het helpt dan terug te gaan naar je jeugd en je te herinneren: waar werd ik als-een-kind-zo-blij van? Zonder poespas of kunstgrepen. Bij welke gedachten aan de toekomst kreeg ik glimmende ogen? Ik wist het… ik ga schrijven!

Glorious bastard

En zo in 2008, het begin van de crisis, schreef ik mij in bij de Kamer van Koophandel in Amsterdam. Nog een beetje groen achter de schrijf-oren. Tekstschrijver is geen officiële categorie, dus strict genomen is websap een reclamebureau. De crisis zei of deed mij niets. (Crisis is my middle name). Het was eindelijk míjn tijd en als je zeker weet wat goed voelt, dan is er geen obstakel meer dat je in de weg staat.

Ik heb me gespecialiseerd in uitingen op het web als blogger, creative copywriter, UX-copywriter, online copywriter, webredacteur en contenspecialist. Freelance. En dat gaat goed! Nog geen dag zonder werk gezeten, ondanks die gecompromitteerde economie. De een z’n crisis, is de ander z’n glorie.

Ik ben een kind van de jaren ’70. Je handschrift en het gekras van inkt moet je koesteren

Gekras van inkt

Hoewel ik net zo snel kan typen als mijn gedachten en hersenspinsels door mijn hoofd schieten, schrijf ik ook nog steeds met een vulpen op papier. Ik ben een kind van de jaren ’70. Je handschrift en het gekras van inkt moet je koesteren.

Hoe ik mijzelf word

– (To Peggy)
“You want to be taken seriously? Stop dressing like a little girl.” – Joan, Mad Men

Ik ben nog niet waar ik wil zijn, want ik heb nog zoveel dromen. Stiekem vind ik dat fijn, want zo lijkt het alsof ik – met die oneindige verlangens – nog heel jong ben. Ik wil mijn verhalen vertellen; over het leven in Amsterdam, over avonturen in Afrika en van mijn ervaringen als astronaut hier op planeet Aarde.

“Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder.” Dat wil ik. Met anderen mooie projecten realiseren. Samenwerken en uitwisselen. Ik wil schrijven, spreken en zingen en daarmee voldoende brood op de plank brengen. En dat het niet voelt als werken. Ik ga anderen inspireren om ook te doen waar zij blij van worden. Ja.

Muriel Van Peteghem

Heb je vragen over storytelling, ghostwriting, contentmarketing, mijn werk als freelance copywriter Amsterdam of schrijven voor social media?

Neem contact op